Повторно Северна Македонија се соочува со локални избори, и повторно ромската заедница гледа со мешани чувства на политичката сцена. Она што некогаш беше надеж за претставување и гласност, денес е претворено во растргната мрежа од лични интереси, игри на моќ и самобогатење.
Ромски политичари, кои порано беа гласот на народот, денес се караат за фотелји, влијание и позиции – додека самиот ромски народ набљудува како нивната реалност останува игнорирана. Наместо заедничка борба за образование, работни места, социјална правда и достоинствен живот, гледаме поделби, купени лојалности и молк пред вистинските проблеми.
Додека неромските политички актери веќе ги испланираа своите потези, ромските заедници се оставени сами, често изиграни од сопствените претставници. Борбата против дискриминацијата и за културно признание се гаси – не затоа што нема предизвици, туку затоа што приоритетите се погрешни.
Се поставува горчливото прашање: Дали сме продадени? Или предадени? Дали нашите гласови станаа валута на политичкиот пазар?
Овие избори не се само одлука за општинска управа – тие се одлука за нашата колективна чест, достоинство и иднина. Време е ромската политика повторно да значи: одговорност кон заедницата – а не кариерен успех на нејзин грб.
Ни требаат помалку лица – и повеќе став.
Фатмир Долар Мемедов
